De Protestantse Theologische Faculteit (Oorspronkelijk bekend als Hus Tsjechoslowaakse Protestantse Theologische Faculteit) Werd opgericht in Praag op 28 april 1919. Voor de Eerste Wereldoorlog was er veel beperkingen op de protestanten in de Tsjechische landen (die deel uitmaakten van de katholieke Oostenrijk op het moment) en kandidaten voor de bediening moest naar Wenen om te studeren geweest. Met de oprichting van de nieuwe Tsjechoslowaakse staat na de oorlog kwam volledige godsdienstvrijheid.
Gereformeerde en lutherse protestanten verenigd met de Evangelische Kerk van de Boheemse Broeders te vormen, en een van zijn eerste acties was om een Faculteit Protestantse Godgeleerdheid aan de theologiestudenten en die van andere kerken te leiden vast te stellen. In het eerste jaar van haar bestaan heeft de faculteit 14 studenten, maar dit groeide al snel uit tot 78 in 1923 en 160 in 1929. Vrouwen gaan studeren aan de faculteit in 1922; hun aantal aanzienlijk toegenomen na de synode van de Evangelische Kerk van de Boheemse Broeders besloten om vrouwen te wijden aan het ministerie in 1953. Tijdens de Duitse bezetting werd de faculteit gesloten, samen met de meeste andere instellingen voor hoger onderwijs, maar hervatte zijn activiteiten toen de Tweede Wereldoorlog voorbij was. In 1949-1950 waren er 230 studenten.
In 1950 besloot de communistische staat die de faculteit moet worden verdeeld in twee scholen: de Hus Theologische Faculteit voor studenten uit de Tsjechoslowaakse Hussieten Kerk, en de Comenius Protestantse Theologische Faculteit voor studenten uit de Evangelische Kerk van de Boheemse Broeders en de kleinere kerken. Onder de communisten ervaren de Comenius Faculteit vele moeilijkheden en het aantal studenten gedaald tot onder de 100. Voor de meeste van de jaren 1950 en 1960 was de decaan van de vooraanstaande Tsjechische protestantse theoloog Josef Lukl Hromádka. Na de val van het communistische regime in 1989, nieuwe mogelijkheden geopend voor het Comenius faculteit. Er was een enorme toename van het aantal studenten. In 1990 werd het Comenius faculteit opgenomen in de Charles University en omgedoopt tot de Protestantse Theologische faculteit. In 1995 verhuisde naar een groter pand op de huidige locatie. In 2007-2008 had de faculteit ongeveer 500 studenten en ongeveer 25 docenten.
Faculteit Seal en zijn Symbol
Denk - Act - spreek: Theologie als Salt
Enkele beschouwingen over het embleem van de Faculteit Pavel Filipi Wanneer de Praagse Protestantse Theologische Faculteit werd opgericht in 1919, werden de oprichters geconfronteerd met een kleine taak, in aanvulling op veel meer grote spelers te noemen: hoe symbolisch de tradities die zij aan het bouwen waren op en het vertegenwoordigen goals werden ze gericht zijn op. Ze ontwierpen daarom een nieuw embleem, die nog steeds wordt gebruikt als het zegel van de faculteit.
Hoe is de symboliek begrepen te worden?
In het centrum van een cirkelvormige ontwerp zien we een kelk. Dit symboliseert duidelijk genoeg de band met het erfgoed van de Tsjechische reformatie, vooral met de Hussieten Reformatie, die de ontvangst van de kelk bij de viering van het avondmaal opnieuw door leken. In 1417 het hele theologische faculteit van de Universiteit van Praag riep op tot de communie onder beide soorten, het nemen van de kant van de revolutie en dus zijn bestaan riskeren: binnen een jaar na het Concilie van Konstanz zijn vergunning om te onderwijzen had teruggetrokken. Bij de keuze van dit symbool, de nieuwe faculteit aangetoond dat het is gepleegd aan de kelk (met dit alles zou kunnen leiden), net zoals de Hussieten was geweest en dat hij verwierp elke vorm van klerikalisme, inclusief theologische klerikalisme.
SAPERE, AGERE, loqui, wat betekent in het Engels:: in de bovenste helft van de ronde ontwerp kunnen we de Latijnse woorden lezen denken, handelen, praten. De historische oorsprong van dit motto gaat terug naar Jan Amos Komenský (Comenius), de laatste bisschop van de oude Eenheid van Brethren. De keuze van deze voorwaarden en de manier waarop ze met elkaar verbonden kunnen worden begrepen zonder verdere uitleg. De theologie van de nieuwe faculteit wil cultiveren geleerde zou moeten zijn, die een strenge intellectuele discipline; het moet praktisch zijn, leidt op tot actie; en ten slotte, moet worden gebaseerd op dialoog, verwerpen alle andere middelen om de hele waarheid, afgezien van het Woord. De volgorde waarin de voorwaarden zijn geplaatst is misschien verrassend, met 'spreken' op de derde plaats, die de climax van het motto. Maar dit verbazing verdwijnt als we niet vergeten het enorme belang van de Tsjechische reformatie verbonden aan de vrijheid van Gods Woord. Vrij de verkondiging van het bevrijdende woord is op zichzelf "de meest vrije acties" (actus liberimus omnium) en in staat is om te bevrijden het christendom uit de Babylonische ballingschap. Opnieuw en opnieuw, zelfs in tijden van de grootste onderdrukking, Tsjechische protestantse christenen hebben ervaren het feit dat "Gods Woord wordt niet geketend" (2 Tim. 2: 9), en dat integendeel het creëert een ruimte voor vrije meningsuiting om zich heen. Naar aanleiding van deze ervaring en traditie, de Faculteit oprichters zich ertoe tot oprichting van de faculteit als een toevluchtsoord van de vrijheid van meningsuiting, geworteld in de vrijheid van Gods Woord.
In het centrale deel van het embleem, links en rechts van de kelk, is een raadsel in de vorm van twee referenties Schrift - Leviticus 02:13 en 09:49 Mark. In beide passages is het woord 'zout' (Latijn sal) te vinden. De verbinding tussen het motto en de Bijbelvertaling wordt duidelijk wanneer we ons realiseren dat de beginletters van de drie woorden in het motto (Sapere, Agere, loqui) vormen samen het Latijnse woord SAL.
Maar wat hebben de theologie en de theologische faculteit te maken met zout? Wat heeft onze voorgangers, die het ontwerp van het embleem om deze twee passages uit de vele plaatsen in de Bijbel waar zout wordt genoemd selecteren koos? Vandaag kunnen we alleen maar gissen naar de exegese ze in gedachten had. We kunnen echter wel redelijk zeker is dat de versie van het citaat van Mark dat ze voor hen was er een die is misschien niet uitgevoerd door de originele manuscripten gedragen, maar wordt vaak gevonden in de gereformeerde vertalingen van de Bijbel. Volgens deze versie, Jezus 'woorden waren: "Iedere offerande zal met zout gezouten worden." We zijn getroffen door het feit dat in beide passages het woord "zout" is nauw verbonden met het concept van het offer. Leviticus 02:13 maant: "Gij zult seizoen al uw spijsoffers met zout. Mis het zout van het verbond van uw God, niet verlaten uit uw graan aanbod. Voeg zout toe om al uw aanbod. "Theologie als een verwijzing op te offeren? Heeft de grondleggers van de faculteit wil benadrukken dat de faculteit moet haar aandacht richten op de kern van de christelijke boodschap - het offer van Christus aan het kruis? Kan zijn. Maar misschien hadden ze iets anders in gedachten toen ze het embleem ontworpen. Voor beide offertes zout wordt aangeduid als een extra ingrediënt dat wordt opgelost en gedispergeerd door het offer. En dit zelf oplossen en zelf-verspreiding is een van de basisfuncties van de theologie. Door het ter discussie te stellen zijn eigen instincten van zelfbehoud is verbindt het geheel van zijn denken, handelen en spreken aan de dienst van zowel de christelijke en burgerlijke gemeenschappen, waarschuwt en beschermt hen tegen de corruptie van egoïsme, en moedigt hen aan om onzelfzuchtig hen te dienen die worden geacht minimaal belang in de wereld is. Op deze wijze kan de theologie haar bijdrage aan ervoor te zorgen dat de menselijke familie de afmeting van zelfverloochening en vrijwillige verzaking, zonder welke noch een leven van de menselijke waardigheid, noch vreedzame coëxistentie mogelijk niet verliest te maken.